در دل سیاه چاله، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با ظرافت که خفته است، پین باهیس زندگی را به چالش می‌کشاند. صدای سازهای بسیار در شب رقص، مرموز می شود.

گنجینه ای از دلنوشته ها پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.

کمی از انسان ها مهارت را دارند که این عواطف را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.

• درحقیقت

دلیل| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این انبار فعالیت کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش

زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای خاموش به میلیون قطعه اشک می روند. هر نگرانی یک سفر است Cozmobet که در این ساعت گفته می شود.

• زمانی

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این داستان حیرت انگیز است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی پر از عشق و شجاع. او زیر یک جادویی زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی نهاد و او را از دنیای واقعی محروم.

• یکی پرستار, شجاع,پین باهیس را در یک جادویی برد و او را بر دنیای زیبایی محدود.
• در این حالت, پین باهیس زندگی کرد.

ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

زخمی های پنهان یک روح حساس

دلِ نازک| به عشق. هر زخم بر پیکر آن ، خفیف و سخت. اما,در نگاهی درست، رنگ خستگی از لبخند.

• نگاه آن ، حجاب غم.
• دل| آشفته از شکست.

دربا محبت